چون درختی در زمستانم!
پنجشنبه, ۲۱ بهمن ۱۳۹۵، ۰۹:۵۰ ب.ظ
سید علیرضا جعفری : چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی، هر چه برگم بود و بارم بود ، هر چه از فر بلوغ گرم تابستان و میراث بهارم بود ، هر چه یاد و یادگارم بود ، ریخته است چون درختی در زمستانم.
*مهدی اخوان ثالث*
